ضرورت عمومیسازی و مردمیسازی قصه
فلاح یادآور شد: این مساله همراهی هنرمندان، نویسندگان و اصحاب رسانه را میطلبد تا کمک کنند قصه و قصهگویی به عنوان یکی از ابزارهای کمهزینه یا بیهزینه بتواند به عرصه خانه و خانواده و عرصه تربیتی بازگردد.
وی وی افزود: شعار و سیاست ما در این جشنواره این است که به سمت عمومیسازی و مردمیسازی قصه و قصهگویی برویم تا خانوادهها بدانند یکی از ابزارهای مهم تربیتی استفاده از ظرفیتهای قصه و قصهگویی است و این مسئله مهم میتواند با کمترین هزینه اتفاق بیفتد و علاوه بر ارتباطات عاطفی که بین اعضای خانواده ایجاد میکند به راحتی میتواند نکات حکمتآمیز را هم منتقل کند.
معاون کانون با بیان اینکه زمینه قصه و قصهگویی مطالعه و مراجعه به کتب و داستانهای کهن و اصیل است، تاکید کرد: قصهگویی پایه گذار همه هنرها و ادبیات است. پشت هر فعالیت فرهنگی و ادبی قصهای نهفته و اگر ما در حوزه قصه و قصهگویی سرمایهگذاری کنیم در واقع روی هنر پایه سرمایهگذاری کردیم و برونداد آن در آثار هنری و فرهنگی بروز و ظهور خواهد داشت.
فلاح در ادامه تصریح کرد: اگر میخواهیم در حوزه تولیدات فرهنگی ارتقاء پیدا کنیم باید روی بحث قصه و تولید قصهنویسی و قصهگویی سرمایه گذاری ویژهای کنیم که این جشنواره یکی از ماموریتهایش دقیقاً همین است.
ثبت جهانی قصهگویی نیازمند چه مولفه هایی است؟
وی در پاسخ به فعالیت هایی که پیرامون ثبت جهانی قصهگویی انجام شده، گفت: برای ثبت جهانی قصه گویی باید استانداردهایی داشته باشیم. یکی از این استانداردها، افزایش مشارکت کشورهای مختلف در جشنواره قصه گویی است. سال گذشته میزبان 6 کشور و امسال میزبان 11 کشور هستیم و باید این تعداد افزایش پیدا کند. همچنین باید جوایز جهانی را تشکیل و مستندات آن را به مراکز جهانی مربوطه ارائه بدهیم. در حال حاضر ما پایتخت قصهگویی داریم و ضروری است که تولیدات پژوهشی خود را افزایش بدهیم و به سمت آکادمی قصهگویی برویم و استانداردهای شهرهای خلاق قصه گویی را تعریف کنیم. اینها مقدماتی است که باید برای ثبت جهانی قصهگویی داشته باشیم.
نظر شما